Het is weer zover… Mijn zoon wordt een jaar ouder. Er mag dus weer getrakteerd worden. Gelijk gaan bij mij de alarmbellen af: wat gaan we dit jaar maken? Gaan we voor gezond óf lekker, of is er een traktatie die gezond én lekker is? En natuurlijk moet de traktatie ook nog aan de kritische eisen van mijn zoon voldoen.
Tijdens mijn werk op de afdeling communicatie bij Berend Botje zie ik regelmatig de mooiste gezonde creaties voorbij komen. Kinderen trakteren fruit en groente in de vorm van een krokodil, egel, Minion, etc. Gelijk denk ik aan één van mijn ‘gezonde traktatie’ uitspattingen.
Toen mijn oudste zoon vier werd en afscheid nam op het kinderdagverblijf wilde ik nog een keer goed uitpakken. Ik heb op verzoek van hem ‘turtles-smoothies’ gemaakt. Dat begon met het leegkopen van een schap met kleine ronde flesjes in de supermarkt. Daar zat alleen een chemisch sapje in. Niet gezond, dus de flesjes werden leeggegoten. Maar… goedkoop is duurkoop want vervolgens was ik wel twee avonden bezig met het verwijderen van de etiketten.
Oké, aan de slag met de Turtles-maskers: stof in repen scheuren en ze om de ronde flesjes proberen te strikken. Om het helemaal nog echter te laten lijken moesten er natuurlijk ook ogen op, dus nog even lekker knoeien met lijm om de wiebeloogjes op de flesjes te plakken (hadden die dingen vroeger niet gewoon een sticker aan de achterkant!?).
De flesjes zagen er redelijk geslaagd uit, maar toen was ik natuurlijk nog niet klaar. De smoothies… die moesten groen zijn! Maar hoe maak ik een groene smoothie? Lang leve Google… Avocado en spinazie maken je smoothie gegarandeerd knalgroen (wat in het echt nog best tegen blijkt te vallen). De avond voor het trakteren dus 6 liter (!) verse ‘vruchtensap’ persen en voorzien van fijngemalen spinazie. Best een beetje trots met het resultaat gingen we de volgende ochtend naar het kinderdagverblijf. Zoonlief straalde van oor tot oor toen hij zijn traktatie mocht onthullen. De ogen van alle jongentjes werden spontaan een slag groter… “Cool, turtles!”
Toch best een beetje trots op mezelf hielp ik met uitdelen, draaide de dopjes er af, deelde de rietjes uit en… drinken maar. De eerste paar slokken werden genomen en daar begon het: “Iewl… dit is echt vies. Moet ik het helemaal opdrinken!?” De meeste flesjes belandden uiteindelijk zo goed als vol weer in de prullenbak. Al het werk voor niets zou je zeggen. Maar… 3 dagen later zag ik nog steeds kinderen met een gescheurde reep stof met oogjes (ook wel bekend als de Turtles-maskers van de traktatie) om hun hoofd rondlopen.
Wat het dit jaar gaat worden weten we nog niet, maar de coole wiebeloogjes-ringen zijn al ingeslagen. Wat voor lekker gezonde snack we daar omheen gaan bedenken is van ondergeschikt belang. Daar ben ik inmiddels wel achter. Dat scheelt dus alvast een hoop tijd én energie!
Leoni, medewerker communicatie
Terug naar overzicht